In deze bange dagen fietste ik tegen een lichtpunt, een lichtboei, een schijnwerper aan. Ik zag een zeeschip bij Cor Hoogendoorn (Holland Shipyards Group) liggen. Verwonderd keek ik rond. Wat een bakbeest! Een man wandelde voorbij. Hij bleek de eigenaar te zijn. Een interessant gesprekje.
Wat doet u met dit zeeschip?
”Ik vervoerde droge lading, maar ben overgestapt op het transport van basalt(stenen) uit Noorwegen naar de Noordzee ten bate van windmolens en zo. Ik had een scheepskraan voor dat werk nodig. Cor Hoogendoorn heeft het geregeld. Zo is de relatie gebleven!”
Wat vindt u van Cor Hoogendoorn?
“Slimme vent. Van de 10 ideeën worden er zeker 8 uitgevoerd. Een goeie werf.”
Een drukte van jewelste bij het voormalige Instalho, opgericht door Cor Hoogendoorn in 1981 met één laskist. Een kraan takelde een stalen gevaarte op een dieplader. Huh? Een lasser vertelde, in looppas, dat het een zuiger voor Duitsland was. In vijf delen op een vrachtauto, paste precies.
Even Cor Hoogendoorn bellen. Holland Shipyards Group heeft werven in Werkendam, Hardinxveld-Giessendam en Vlissingen. Hoe gaat het met het familiebedrijf?
“Buitengewoon! Topjaar gehad. Veel opdrachten dit jaar. We zitten in de groeimarkt van hybride en elektrische veerboten. We mogen niet mopperen over de prijzen. Kan ietsje beter.”
Hij lepelde een paar orders op: 7 veerboten 60-serie xl voor GVB Amsterdam, 2 voor SKF Kiel, volgen er nog 4. Voor Noorse klant 2 electric ferries, de groenste ferrie ooit, Europese tender, het klikte direct met de Noren. Deep down meebewegen met de markt. Moeten we de uitvindersfamilie Hoogendoorn (zie boek STREEKGENOTEN) op het rvs schild hijsen? Hij grinnikte, neuh, neuh, neuh…
Heb je personeel genoeg?
“Nou, een Nederlandse lasser kun je nergens vinden. We hebben veel mensen uit Litouwen in dienst. Vakmensen, hoor. Zij bouwen de casco’s.”
Je zoons Leendert en Marco besturen de geredde en vernieuwde werf in Hardinxveld-Giessendam. Trots zeker?
“Hartstikke trots. Daar werkt een jonge ploeg. Enthousiast team. Veelbelovend.”