1 op de 4 Nederlanders heeft psychische problemen. Mijn personal coach Dirk De Wachter dan maar te hulp geroepen. “Psychiatrie is een afspiegeling van onze cultuur. Nu die erg aan het veranderen is, zien we daarmee ook nieuwe ziektebeelden ontstaan. De borderline-persoonlijkheidsstoornis is in korte tijd uitgegroeid tot een van de meest gestelde diagnoses in mijn vak, met onder meer als belangrijke kenmerken: een patroon van instabiele menselijke relaties, snel vervallen in uitersten, identiteitsstoornis, impulsiviteit, zelfdestructieve trekken, driftbuien en een chronisch gevoel van leegte.”

Het klopt helemaal. Kijk om u heen. En lees dit in Trouw. Boterhammen smeren voor uw dochter is het belangrijkste… En Mekaar een beetje vastpakken…

https://www.trouw.nl/cs-b2bdfa64

De 19-jarige Germa van den Boom verdween in de nacht van 28 op 29 juli 1984 na een avondje stappen in Gorkum. Haar spoor loopt dood bij het ouderlijk huis. Peter R. de Vries verscheen in 2007 met een heli boven Nieuwendijk om een doorbraak te forceren. Een geruchtmakende uitzending. Vlak voor de moord in 2021 verklaarde hij dit mysterie graag te willen oplossen. De Peter R. de Vries Foundation onder supervisie van dochter Kelly looft nu 250.000 euro uit voor de tip die leidt tot de vindplaats van German van den Boom. Het kan niet anders dat iemand zijn mond houdt. Honderd tips zijn al binnengekomen. Ook de gouden tip? De tips worden eerst door de stichting bekeken en daarna door een coldcaseteam van de politie.

Meer informatie kun je vinden op www.peterrdevries.nl. Heb je tips? Stuur dan een mail naar tip@peterrdevries.nl. 

Elders op deze site kunt u mijn verhaal over de verdwijning nog lezen.   

Verbeter de wereld en ga op reis. We zaten op het terras zonder stikstofmoeras Bij Janne. Duurzaam en luxe. Janne woont niet in de Provence, maar in Dussen. We voelden de wind uit de Provence. Ik zat vredig tussen de planten en struiken. Eco aangelegd, zeker De Rooy Hoveniers. Een luilekkerland Bij Janne. Wat zijn er toch veel mannen met dikke buiken, zei mijn vrouw. Een man achter ons kiepte nog maar een bol ijs naar binnen. Ook veel vrouwen met dikke konten, zei ik. Alle crises leken ver weg, maar de asielcrisis niet. Je woont in de Hoorn van Afrika waar de koeien dood in de woestijn liggen en je ziet op je tweedehands mobieltje onze dikbuiken en dikkonten… Ik zou vluchten. Afrika is verantwoordelijk voor 3 procent van de broeikasgassen. Nee, dan onze miljardairs, de grofste winsten, de ergste vervuilers. Letzte Generation? De asielcrisis is een crisis die niet voorbijgaat, schreef columnist Jaap van Duijn in De Telegraaf. 

Het goede nieuws is dat ik af en toe namens Vluchtelingenwerk Altena oorlogsvluchtelingen en klimaatwanhopigen help om te integreren. Het is een druppel op een hittegolf, maar toch. Ik heet iedereen welkom en maak binnen no time duidelijk dat ze of vrijwilligerswerk of betaald werk moeten doen. En dat lukt behoorlijk. Ik geef af en toe een zetje. Ze moeten meedoen. Nee, geen getto’s en geen bijstand.  

Lobsang uit Tibet, grote boer op de hoogvlakte, gevlucht voor Mao (bizar verhaal), is na allerlei baantjes, zoals vakkenvuller bij AH chef bij Thakoer Werkendam geworden, het schoonmaken en conserveren van schepen. Doorzetter hoor, ondanks grote hollandse monden en pesten op de werkvloer. Ze wonen met plezier en gewaardeerd in Nieuwendijk.    

Diya uit Syrië was daar klusjesman in de bouw, zoals hij vertelde. Zat in het verzet tegen Assad. Stond op een dodenlijst. Vluchtte via Turkije. Hij had ernstig last van onze bureaucratie, onleesbare brieven, hoop geneuzel, de prullenbak in. Mocht op proef komen bij Oome Raamsdonk en werkt er nu als tegelzetter. Harde werker met vrouw en kind in Werkendam.

Arash protesteerde in Iran tegen de goddeloze ayatollahs. Werd opgesloten, maar bevrijd door zijn familie. Hij werkte bij een Chinese oliemaatschappij en spreekt Farsi en Engels. Na aankomst in Dussen binnen drie maanden aan de slag bij Faredo Verpakkingen. Zijn vrouw werkt bij Kasteel Dussen. Zoon zit op school en spreekt in no time Nederlands. Top!

De vlag kan ook uit voor Andekeal uit Eritrea. Daar was hij vrachtwagenchauffeur, naar zeggen. Woonde met vrouw en drie kinderen in Hank, maar een scheiding volgde, zoals wel meer gebeurt. Vrachtwagenrijbewijs mislukte. Hij heeft nu via een uitzendbureau een vaste baan bij Van der Pol Aalburg (VBF People Planet Profit). Hoofd botercomputer. Kinderen naar het Dongemond College.

We zaten op het terras van de Waterman. Een rechtse man zei tegen me tegen migranten te zijn behalve als ze werken… Een dame uit Oekraïne deed gruwelijk haar best om iedereen te bedienen. Ik keek haar aan en zag dat het goed was… In de keuken een Werkendamse moeke. Polen, Litouwen en Oekraïne houden Werkendam/Aalburg draaiend.

Moraal van dit verhaal: Hoop dankbaarheid, ik ontroerd. De heimwee en toch je tanden zetten in het leven. De wil om mee te doen, want thuis op de bank gaan ze dood, zeiden ze. Beste ondernemers, geef vluchtelingen een kans en het werkt.

Vacatures genoeg  https://altenawerkt.nl/

Het Deense asielmodel https://www.trouw.nl/cs-b87342f4

Mijn moeder was haar tijd ver vooruit. Dat besefte ik toen niet. Ik moest altijd alles opruimen. Dat was zo gebeurd, want we hadden niet veel, genoeg. Mijn moeder spoelde de wc door met afwaswater in plaats van drinkwater. We gingen naar het Woerkums Strandje met een tas vol heerlijkheden: een krentenbol, een appel of banaan en een fles aanmaaklimonade. Weggooien bestond niet. We kregen na de oorlog van de gemeente een emmer voor de vuilnisophaaldienst. Maximaal 10 kilo afval per gezin per maand. Dat verdween op een berg bij Bavel. Te zien vanaf de A27.

Waar is het misgegaan? Jos Korthout ruimt elke dag/week met een brigade het Woerkums Strandje en de uiterwaarden op. Bergen troep in en aan de rivier. Jos Korthout noemt zich levenscoach en is niet getikt. Hij is een wanhopige optimist, net als ik. Op mijn vraag waarom we veel moderne bullshit achter ons reet dumpen #wegwerpcultuur en in de rivier lozen wist Jos Korthout even het antwoord niet… Ik zag een docu over de Ganges, de heilige rivier volgens de Hindoes. Al eeuwen een stortplaats, met afbreekbare lijken en moderne plastictroep die nooit vergaat. Dat noemen ze daar cultuur… De Indiase regering beseft nu dat de drijvende vuilnisbelt en de luchtvervuiling een nagel aan onze doodskist zijn.

Waar is het misgegaan? Volgens het CBS mikte de gemeente Altena in 2020 liefst 457 kilo huishoudelijk afval per persoon in de kliko. Hoera, 4 kilo minder dan het jaar ervoor. Liefst 1,5 miljoen nederlandse matrassen gaan jaarlijks naar de oven. Die verbrandingsovens blazen giftige stoffen de lucht in. De Amercentrale doet ook mee. Bij mij in de buurt is kanker een soort pest, huis aan huis. Fietsen tegen kanker is absurde symptoombestrijding. Wegkijken. Vooruit, een bijbeltekst: Gij kunt niet God én het Gouden Kalf aanbidden.  

Waar is het misgegaan? Ik kreeg een kerstpakket met een boel verpakking en weinig goed food. Een betere wereld begint bij de ondernemers. Ik hoorde op de radio dat reisbureaus vliegtuigen vol naar safariparken in Afrika willen vervoeren. Slogan: Ontdek hoe het voelt tussen de wilde dieren te zijn. De wilde dieren zijn onder ons, in groten getale. De Europese Commissie werkt godzijdank aan de wet Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.

Volgens de Franse filosoof Voltaire duurt het eeuwen om een stompzinnig gebruik te vernietigen.

Alle zeven afleveringen van de Vogelkijkhut zijn te zien op www.altenatv.nl: Meeuwis Millenaar, Debora en Raïsa Schoon, Gerard Paans, Reem Maimounah, Simone Koekkoek, Bas de Peuter, Jos Korthout.

Het is 54 graden in Death Valley. Ik denk aan Peter R. de Vries, groot strijder tegen onrecht. Hoe hij zich in 2007 met een ronkende tv-uitzending stortte op de in 1984 verdwenen Germa van den Boom uit Nieuwendijk. Een paar weken geleden zat hij aan tafel bij Humberto en toen verklaarde hij een lijstje te hebben met verdwijningen die hij wil oplossen. Bovenaan Tanja Groen. En Germa van den Boom?

Even het geheugen opfrissen. Dit stuk stond grotendeels in mijn boek Streekgenoten, 2014. Een vreemde zaak blijft het. Vol met foute beslissingen, vol met raadsels, vol met hopeloze of bewuste acties. Germa van den Boom kwam na een avondje stappen thuis aan de Dwarssteeg, dankzij een buurjongen. Haar ouders waren op vakantie, ze kregen geen contact en toen brak de hel los. Hoewel politiechef Maaskant en buurtagent Verhoeven eerst dachten dat de 19-jarige schone van huis was weggelopen. Christelijk gezin hè, u leze de Avond is Ongemak van Marieke Lucas Rijneveld.

Bloedsporen. Ravage in de keuken. De aanpalende buren, halfsteens tussenmuur, niks gehoord. De andere buren. Niemand wat gehoord? Een voorbijganger zou de volgende morgen vroeg een buurman met een mes achter in de tuin hebben zien staan. De andere verdachte bleek een oom van Germa te zijn die zijn handjes niet thuis kon houden. Na drie weken een buurtonderzoek. Sporen verdwenen. De politie was het spoor bijster…

Buurtbewoner Arie van der Stelt en Ad Mol stortten zich getergd op de zaak vol raadsels, roddels en flaters. Onderzoeksjournalist Kees van der Spek, die Germa van het atheneum te Gorkum kende, bracht het duo in contact met Peter R. de Vries. Samen met maatje Piet Versluis (Piet Paperclip) bezocht hij regelmatig de Dwarssteeg. Ze parkeerden de BMW zichtbaar en zetten overal een voet tussen de deur… Wat ik weet, neem ik mee het graf in, zei een buurman. Peter R. gooide 3000 flyers uit een vliegtuig. Motto: blijf schudden aan de boom. Nieuwendijkers hingen pamfletten op of deden de gordijnen dicht en loerden door een kiertje naar buiten. De kerkgangers baden elke zondag onder leiding van Wout Hordijk. Wel bloedsporen, tips genoeg, geen lichaam. Arie van der Stelt en Ad Mol gingen op bezoek bij Peter R. de Vries aan de Keizersgracht. Niets dan lof voor Peter R.

De stormachtige tv-uitzending op SBS6 bracht niet de gewenste doorbraak. Paragnosten uit binnen- en buitenland meldden zich. Vier speurhonden vonden onafhankelijk van elkaar een plek waar het overschot van Germa zou liggen, onder de grond, in een schuur. Een coldcaseteam ging op een andere plaats spitten, rara. Vreemde zaak.

De verdwijning van Germa van den Boom is nog steeds in nevelen gehuld. De twee hoofdverdachten zijn overleden. De moeder van Germa zou Peter R. de Vries hebben gevraagd zijn onderzoek te stoppen. De dader moet te erg voor woorden zijn.  

PS Peter R. de Vries heeft met zijn stichting De Gouden Tip ruim een miljoen opgehaald om Tanja Groen te vinden.

Peter R. de Vries overleed donderdag 15 juli na een aanslag.

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2021/de-zaken-van-peter-r-de-vries

Johan Koekkoek (78) overleed maandag 3 mei onverwacht tijdens een bezoek aan Het Pompveld. Hij was in gezelschap van Goof van Vliet. Een markante streekbewoner is niet meer. Ik kwam hem regelmatig tegen. Hij gaf Altena nieuwe energie. Vorig jaar oktober stopte hij als bestuurslid van Altenatuur en toen schreef ik bijgaande overdenking.

Ik heb Johan Koekkoek nooit aan een talkshowtafel gezien. Hij heeft te veel diepgang. Johan Koekkoek (78) was en is een van de smaakmakers van Altena. Hij is geen cocktail van emoties. Wel een stevige preker met bezorgde blik, een gepeperde veldprediker. Johan Koekkoek stond aan de basis van Altenatuur. En nog veel meer.

Ik heb nooit op het Altena College gezeten, waar biologieleraar Johan Koekkoek bekend stond als de bonte hond. Elke dag op het fietske van Almkerk naar Sleeuwijk. Niemand wist wat natuur was. Hij bracht de natuur tot leven. Over onze modderkruiper en de Indische zeekoe kon hij uren vertellen.

Toen Van der Valk aan de Tol het bos van DE Gruyter (Zevenbansche Boezem) kocht en een hotel wilde bouwen greep Johan Koekkoek naar zijn geweer. Samen met advocaat Theo Sandberg ging hij dwars voor het plan liggen. Van der Valk sneuvelde. We hebben Fort Altena en hoe, dat past bij Altena.

In den beginne vond ik Altenatuur maar een stoffig clubje. Vogeltjes tellen, naar grutto’s kijken, padden redden. Weidevogelbescherming met tig vrijwillers noemen we het tegenwoordig. Heel spannend! Waar is onze nationale troetelgrutto gebleven?  

Johan Koekkoek was wethouder in Woudrichem. Het CDA pruimde zijn diftarplan (afvalscheiding) niet en liet hem hangen. Zijn uitspraak over karrespoor  A27 en het sluipverkeer zal ik nooit vergeten. We moeten met trekkers en karren de A27 blokkeren! Hadden we dat maar gedaan. De boeren durven nu wel, echt wel.

Mijn opa en oma deden wel 40 jaar met een bankstel. Toen de moderne mens om de haverklap een nieuw bankstel kocht (wegwerpmaatschappij) en de vuilverbranding vol gas moest geven #kanker, richtte Johan Koekkoek het Kringloopcentrum op. Optimistische vragen van mij over de staat van de mens en de aarde beantwoordde hij meestal met: Zij de gek kèrel! Ernstig dus…

De Struikwaard. Johan Koekkoek sprak niet alleen met bomen en boeren, maar ook met zwaluwen. Hij liet mij parende padden zien. Dat noem ik beschaving. Pas geleden maakte hij zich druk over die gruwelijke plassen op het land in polder Den Duyl. Fout systeem, foute boeren, foute grond.

De laatste keer dat ik hem sprak (Fort Giessen) hadden we het over de boer van de toekomst. Strokenlandbouw, robots in plaats van de kastelen van John Deere, drones. De Campus Almkerk loopt voorop, zijn zoon Arend. De Boerderij van de Toekomst staat in Lelystad. Agro-eco, kringloop, helemaal Johan Koekkoek en Japie van Diggelen.

Volgens deze groene visionair moet Altena in 2040 energieneutraal en afvalvrij worden. Ehhh, de rijken der aarde hebben het meeste bijgedragen aan de vervuiling/opwarming, becijferde Oxfam International. Bezorgde blik.

PS Laatst kreeg ik een molenbrood (strokenlandbouw) van hem. Hier voor jou, lekker! Dankbaar dat ik Johan heb gekend.

Hoeveel keer ontsnappen we in een leven aan de dood? Mijn coronacrisis begon op 28 februari vorig jaar, de verjaardag van mijn vrouw. Geknuffel alom en de mededeling dat Lea Kant, de eerste of tweede coronapatiënt van Nederland, met een mysterieuze ziekte in het Beatrix lag, werd bedrukt doorgeschoven. Totdat we enkele dagen later hoorden over corona en de link van Lea met onze familie.

Ik zeeg op de bank, zag een winterkoninkje zonder corona… en hoopte aan de dood ontsnapt te zijn. De onzichtbare vijand zwaaide met de zeis. Net als in De Pest van Camus. Een jaar vol angst, boeken en gesprekken. Angst onder mijn huid. Een jaar vol gevaar. Ik vreesde dat mijn tijd, zondagskind, gekomen was en probeerde de uitvaart op papier te zetten. Nee, ik voelde me geen Soldaat van Oranje, geen Kuifje in Altena…

De onzichtbare vijand sloop de gesprekken met mijn vier kinderen binnen. Hoogste tijd voor een spirituele verkenning en reiniging. We gingen terug tot 1944, de angst van de oorlog die het leven van mijn ouders en mij lang kleineerde en de #stress #somberheid #depressie van het moderne leven. Ik keek elke dag naar talkshows met deskundigen/wappies uit de grachtengordel. Meningenvirus… Waarom geen Ad Bax, Meeuwis Millenaar of Jan BBB Kolff? Adriaan van Dis zei dat we een verwend volkje zijn. Hoezo oorlog? Ik knikte. Maar mijn dochter #inspiratiecoach zei dat de luxe problemen van de prinsjes en prinsesjes van nu (meer) begrip verdienen…

De onzichtbare vijand regeerde. Ik was een vleugellamme vogel. En toen kreeg ik een uitnodiging voor de prik. Is een prik halal? Het water uit de kraan is niet halal, de lucht is niet halal, het leven is verre van halal. Hup, die prik er 2x in! Opgetogen kwam ik van de bank en reed onverschrokken naar het Amphia. De ontvangst, kalmerende woordjes. Op naar loket 1, identiteitsbewijs. Op naar loket 2, een nummertje. Op naar loket 3, het medisch loket. Allemaal lieve mensen met wegwerkersjasjes. Op naar de wachtkamer. Om me heen terminale ouden van dagen. Ik hapte naar lucht. Op naar prikkamer A3. De prikverpleegster  wreef over mijn arm alsof  ze de liefde bedreef. Ik keek rond en zag haar BMI, behoorlijk, behoorlijk. Hup prik 2 erin! De onzichtbare vijand schrok. Mijn overlevingsbrein vatte moed. Op naar het uitbuiken. De teamchef van het Rode Kruis zei dat ik moest bewegen en drinken. Bureaucratisch Nederland, soms heel gezellig. Dit is een uitje!

Uit de dood opgestaan wankelde ik naar buiten. Ik heb de oorlog overleefd, de watersnood, de oliecrisis, de bankencrisis en de coronacrisis. Bevrijdingsdag 15 april 2021. Ik mag nog even. Vier het leven! Huil! Lach! En verwonder! 

Auschwitz-overlevende Edith Eger: Escape your past and embrace the possible.       

Thrillerschrijver Saskia Noort merkte tijdens de jaarwisseling terecht op dat veel Nederlanders negatief zijn over hun landje. Laten we onze zegeningen tellen, bijbels gesproken. En dan kom ik tot een boel plussen. Ik wil 2021 beginnen met de Topvrouwen van Altena. Hemels zijn ze, als door de hand van God naar grote hoogten gestuwd, als door een toverstaf buiten hun oevers getreden. Onze godinnen uit de klei zijn karakters. Laten we dankbaar zijn en onze Bondgirls zoenen!

Marieke Lucas Rijneveld, Nieuwendijk, Utrecht. Ze won met haar debuut De Avond is Ongemak de International Booker Prize. Het reilen en zeilen van een christelijk Altena-gezin ten voeten uit en dat betekent soms ongemak. En passant wilde ze ook de natuur in haar achtertuin met bezwerende zinnen redden… Op een vraag wat ze met de geldprijs van 50.000 euro ging doen zei ze onvervaard: een paar koeien kopen. Heerlijk, Marieke Lucas is onbedorven klei met karakter. Over haar nieuwe roman Mijn Lieve Gunsteling alleen maar hossende reacties. Gruwelijk goed, zoiets. Ik vroeg me af wie model staat voor de veearts: Klaas Rienks of Jaap Keller of Arie Baks?

Carola Schouten, Giessen, Rotterdam. Minister van Landbouw in het kabinet-Rutte. Zo’n harmonieuze vrouw, zoveel boze boeren, bedreigingen, strontkarren. Toen ze de koeien op dieet wilde zetten om de bouw te redden (een gevolg van jarenlang creatief stikstofboekhouden) was de boot helemaal aan. Niettemin bleef onze Carola als een koele kleikikker fier op de been. Ze sloeg niet met klompen, ze zwaaide niet met een hooivork, ze haalde geen carbidkanon van stal. Ze gaat met beleid het mes zetten in de veeberg, halal of niet. De goddelijke vonk van Carola hoor ik in haar psalm voor betere prijzen voor boeren (supers moeten het hok in) en kringlooplandbouw, opdat de aarde geen liberale bosbrand wordt… Ze heeft een nieuwe liefde!

Marianne Vos, Babyloniënbroek. De summer of love nadert en dan kunnen we Marianne Vos bewonderen als kopvrouw van Jumbo-Visma. Ze heeft titels, titels, titels en dat begon op een driewieler in Aalburg. Nooit, nooit heb ik zo bezweet voor de tv gezeten als in 2012. Het regende pijpenstelen en de modder spatte in mijn gezicht. Ons Marianne was een vurige Olympisch kampioen op de weg. Mysterieus, net als Marieke, en schuchter werd ze genoemd in een paginagroot AD-interview. Maar, soms oh zo gevoelig, want ze tilde half Altena op de fiets (karakter) en dat scheelt een hoop obesitas en jeugdzorg, zeker weten. We wachten met smart op het Marianne Vos Experience Center. Ze woont niet meer op haar buiten in Broek, maar elders, met een vriendin.