Leve de lente! De veldkrekel is volgens het radio-programma Vroege Vogels uitgeroepen tot insect van het jaar. De veldkrekel woont in een holletje en komt af en toe naar buiten om te kijken hoe het gaat met het klimaat. Tot mijn vreugde wonnen Zwitserse veldkrekels (klimaatoma’s) een zaak voor het Europese Hof dat Zwitserland méér moet doen om klimaatverandering tegen te gaan. “We maken ons zorgen over de jongeren. Ze zijn niet verantwoordelijk voor de verwoesting van de aarde, maar ze moeten wel de gevolgen torsen. En het ergste: wij zullen er niet meer zijn om hen te beschermen.” Zijn er trouwens klimaatoma’s en klimaatopa’s in Altena? Ik ben een ernstig bezorgde klimaatopa en vraag me af of Altena wel genoeg doet om te vergroenen.

Adri Burghout in zijn veldkrekel. Foto Piet Hartman

Hoogleraar Arnoud Boot zei in het tv-programma Buitenhof dat we collectief last hebben van een korte-termijn-geheugen en dat het veel moeite kost onze comfortzone te verlaten. “We hebben te veel stikstof. Te veel mest. Te veel CO2. Te veel kleren. Te veel plastic. Te veel e-waste.” In het kader hiervan las ik een interessant briefje van kinderboekenschrijver-illustrator Adri Burghout in Altena Nieuws. Hij legde haarfijn uit dat gezien alle ecosysteempjes er een God bestaat die dit heeft geschapen… Inclusief de veldkrekel. Ik was bijna om! Vervolgens vroeg columnist Ad Los zich af waarom de SGP tegen de Europese Natuurherstelwet stemde. Au! Christenen, en moslims, die tegen schoonmaak van de schepping stemmen.

Rare wereld, veel verwarde zielen, dacht ik nadien. De veldkrekel blijft kalm. Ik kwam Mark Hak van Hakwood Werkendam tegen. Hij vertelde dat zijn vrouw kanker heeft gehad. Logisch toch Mark, merkte ik op. Toen God de aarde schiep nul vervuiling. De mens schiep dioxines, pfas, pesticiden, ammoniak, microplastics. En ga zo maar door. Rendement first. We tuurden naar de Biesbosch. Vergroenen moet. Zei Mark. Het moet.

PS Ik kreeg een brief van de provincie: Deelnemers gezocht voor studiegroep natuurinclusieve landbouw.