Wat doe je de hele dag? Die vraag krijg ik als pensionado en lid van de risicogroep regelmatig. Het is een vorm van belangstelling die me aanspreekt. En elke keer leg ik geduldig uit dat mijn agenda vanaf februari schoon is, dat ik als de dood ben voor het coronavirus, dat ik mensen mijd, zeker mensen met ziek gedrag. Ge wordt in een vloek en een zucht begraven… Nee, ik hoef niet naar de psycholoog, want ik luister naar muziek van Stef Bos, Beatles en Bach en lees boeken. Lezen veranderde het akelige mannetje dat ik was. #bewustwording
Ik kwam al starend naar de polder waar een Belgische knol op z’n gemakje virusloos de dagen sleet, tot het besef dat ik lid ben van een creatieve, enerverende familie. Mijn vier kinderen bellen hoe het met de oude krijger gaat – je bent nog erg fit pa! – ze zijn bereid tot gesprekken over leven en dood en nog meer hot items als de groene revolutie. Op twee volgt een handvol vrienden van wie de helft nooit iets van zich laat horen. De liefde moet van twee kanten komen anders wordt het niks. Op drie een netwerk vol ondernemende kennissen voor wie ik schietgebedjes doe…
Ontiegelijk veul waan van de dag, behalve Pieter Omtzigt, op de tv. Getoeter van meestal dezelfde TALKING HEADS, 17 miljoen virologen en viruswappies over de avondklok, terwijl de meeste Nederlanders de oorlog van vijf! jaar! niet hebben meegemaakt. Wie toen naar buiten ging, kreeg een kogel tussen zijn ribben. In Altena is trouwens na 20.00 uur geen hond meer te zien, hoogstens een wilde kat. Onze lieverdjes kreunen en steunen, ze houden het niet meer vol en storten zich op de GGZ. Wie verwend is, kan niet afzien, hoorde ik een Ethiopische hardloper zeggen.
God/natuur probeert de aarde schoon te vegen… Altena verkeerde wekenlang in de Top Drie van Nederland. We moeten ons aan de regeringsregels houden, dat is het beste. Lea Kant lag in coma, kwam als door een wonder uit het ziekenhuis, maar Gert Monshouwer, Hans Westerlaken en Bas van Vugt werden ter aarde besteld. Goede kennis Toon Nouwens mocht na negen weken Groningen naar huis. Thuis wachtte een vloedgolf aan lieve woordjes. Ik hoorde dat de onzichtbare vijand door de verzorgingshuizen raast. Horrorhokken zijn het geworden. Goezate: 25 dierbaren dood.
Voor het overige niets dan goeds. We eten uit de buurt. Scharrelvlees van koeien en zwijnen van buurvrouw Linda Hak, aardappelen en uien van David van Gammeren en Piet van Dortmont, planetproof rode kool en krootjes van Wim & Co, fruit van de broertjes Oostveen, de super heet Coöp. Wat een weelde! Als Happy Activist mocht ik bij boer Justin Leemans tien zonnepanelen op zijn schuur leggen. We schaften de droger af. Een vaatwasser hebben we niet. We haten plastic.
Nee, ik doe niet mee aan de Netflix-rage. Je hebt grenzen nodig om vrijheid te creëren – citaat van dochter Willemijn. Twee prachtige tv-series kan ik u aanraden. Klassen (aflevering 4) over het verschil tussen het Nederlandse en Britse onderwijs. De Wereld van de Chinezen, volgens Ruben Terlou. Hij nam een kijkje in christelijk Kenia.
Boekentip: De Pest van Albert Camus; Mens/onmens van Bas Heijne.
Lees tot slot de brief van milieurockster Johan Vollenbroek aan de Koning.
